Elk jaar rond half juni / begin juli is het op agriturismo Casa Bonta de tijd van de vuurvliegjes. Kleine wondertjes die om ons heen dansen!

De meeste vuurvliegjes leven in bossen en bosranden. Aan het einde van de pizza-avond neem ik onze gasten dan ook mee het pad richting de paardenstal op. Het is donker en stil en eerst lijkt er niets te gebeuren, daar dan verschijnen er plots allemaal kleine lichtjes. Wat een geweldig gezicht, allemaal dwarrelende lichtjes en hoe langer je kijkt hoe meer je er ziet. Echt een “magische” ervaring en een fenomeen wat uitermate moeilijk in een foto te vangen is.

Hebben jullie dat ook? Als ik aan vuurvliegjes denk dan denk ik aan het sprookje van Peter Pan met het elfje Tinkerbell! Vroeger dachten mensen dat vuurvliegjes elfjes of geesten waren, maar in het kort komt het er op neer dat vuurvliegjes, anders dan hun naam doet vermoeden, eigenlijk kevertjes zijn. De vrouwtjes hebben geen vleugels, zij worden glimwormen genoemd. De mannetjes kunnen vliegen en noemen we vuurvliegjes.

Vuurvliegjes produceren licht door een biochemisch proces in hun achterlichaam en om eerlijk te zijn weet ik dan nog niet precies wat er gebeurd, maar dankzij het licht weten mannetjes en vrouwtjes elkaar te vinden en kunnen zij zich voortplanten. Vroeger zag je meer vuurvliegjes dan nu, maar door felle straatverlichting kan het mannetje het geelgroene lichtje van het vrouwtje niet meer onderscheiden van het kunstlicht, waardoor zij elkaar lastiger kunnen vinden en zich slecht voortplanten. Gelukkig hebben we op Casa Bonta niet zoveel last van lichtvervuiling!

In het Italiaans heten vuurvliegjes Lucciola, wat naast glimworm ook prostituee betekent “Zij die de mannetjes lokt met felle lampjes”.

Vuurvliegjes vervelen nooit, het is een sprookje in onze eigen tuin!

Groet, Silvia